Nynorskordboka
inkontinens
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein inkontinens | inkontinensen | inkontinensar | inkontinensane |
Opphav
av latin in- ‘ikkje-, u-’ og continentia ‘sjølvtøyming’Tyding og bruk
i medisin: svikt i evna til å halde på urin og avføring