Nynorskordboka
kokkelue, kokkeluve
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei kokkelue | kokkelua | kokkeluer | kokkeluene |
| ei kokkeluve | kokkeluva | kokkeluver | kokkeluvene |
Tyding og bruk
kvitt hovudplagg med høg, stiv kant og stor, posete pull