Bokmålsordboka
fritaking, fritaing
substantiv hankjønn eller hokjønn
fritagelse, fritakelse
substantiv hankjønn
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en fritagelse | fritagelsen | fritagelser | fritagelsene |
| en fritaing | fritaingen | fritainger | fritaingene | |
| en fritakelse | fritakelsen | fritakelser | fritakelsene | |
| en fritaking | fritakingen | fritakinger | fritakingene | |
| hunkjønn | ei/en fritaing | fritainga | fritainger | fritaingene |
| ei/en fritaking | fritakinga | fritakinger | fritakingene | |