Bokmålsordboka
esing 2
substantiv hankjønn eller hokjønn
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en esing | esingen | esinger | esingene |
| hunkjønn | ei/en esing | esinga | ||
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en esing | esingen | esinger | esingene |
| hunkjønn | ei/en esing | esinga | ||