Nynorskordboka
vyrdlaus, vyrdslaus, vørdlaus, vørdslaus
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| vørdlaus | vørdlaust | vørdlause | vørdlause |
| vørdslaus | vørdslaust | vørdslause | vørdslause |
| vyrdlaus | vyrdlaust | vyrdlause | vyrdlause |
| vyrdslaus | vyrdslaust | vyrdslause | vyrdslause |
Tyding og bruk
Døme
- vyrdlaus framferd;
- vyrdlaust prat
- brukt som adverb:
- fare vyrdlaust fram;
- han køyrde raskt og vyrdlaust
Døme
- vere vyrdlaus med seg sjølv;
- vyrdlaust vanstell