Nynorskordboka
vyrke 2
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit vyrke | vyrket | vyrke | vyrka |
Opphav
norrønt virki ‘gjerning’Tyding og bruk
material eller emne til å lage noko av, til dømes tømmer til eit hus eller tøy til klede;
Døme
- finne vyrke til ein benk;
- på sløyden måtte vi betale vyrket sjølve
- som etterledd i ord som
- byggjevyrke
- rundvyrke
- trevyrke