Nynorskordboka
vankunnig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| vankunnig | vankunnig | vankunnige | vankunnige |
Opphav
norrønt vankunnigrTyding og bruk
som manglar kunnskap, kjennskap til noko
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| vankunnig | vankunnig | vankunnige | vankunnige |