Nynorskordboka
vaie
vaia
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å vaiaå vaie | vaiar | vaia | har vaia | vai!vaia!vaie! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| vaia + substantiv | vaia + substantiv | den/det vaia + substantiv | vaia + substantiv | vaiande |
Opphav
frå nederlandsk ‘flagre, blåse’; samanheng med vind (1Tyding og bruk
svinge att og fram (i vinden)
Døme
- flagga vaiar over heile byen