Nynorskordboka
brot, brott
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit brot | brotet | brot | brota |
| eit brott | brottet | brott | brotta |
Opphav
norrønt brot, samanheng med bryteTyding og bruk
- det å bryte eller bli broten;det å vere broten
Døme
- få eit brot i ei hand;
- brotet er grodd;
- brot på avløpssystemet
- som etterledd i ord som
- beinbrot
- det at bårene bryt på grunnar og skjer;
Døme
- segle gjennom brot og brann
- i overført tyding: det at eit tilhøve eller vilkår er eller blir brote
Døme
- brot på handelsavtale;
- brot på lov og orden
- som etterledd i ord som
- lovbrot
- stong (av tre) til å bryte med;
- avbrote stykke;
- som etterledd i ord som
- glasbrot
Døme
- strikke brotet på ermet først
- stad der noko blir laga med bryting (1)
- som etterledd i ord som
- skiferbrot
- steinbrot
- bratt bakke eller berg;
- i sykkelritt eller løp: det å bryte ut frå hovudfelt (2)
Døme
- ho var med i eit brot med ti andre ryttarar
Faste uttrykk
- gå i brotbryte ut frå hovudfeltet
- han gjekk i brot tidleg i rittet