Nynorskordboka
bronse 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein bronse | bronsen | bronsar | bronsane |
Uttale
brånˋse; brånˋgseOpphav
gjennom fransk; frå italiensk bronzoTyding og bruk
- legering (2) av kopar (1) og tinn (1) der tinnet utgjer mindre enn 25 %
Døme
- ein gammal mynt av bronse
- tredjeplass i konkurranse;
Døme
- Noreg tok ein bronse i verdsmeisterskapen