Nynorskordboka
truleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| truleg | truleg | trulege | trulege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| trulegare | trulegast | trulegaste |
Tyding og bruk
- som ein kan tru er sant;som ein kan rekne med;sannsynleg, venteleg
Døme
- ei lite truleg utvikling;
- det er truleg at det blir streik
- brukt som adverb: sannsynlegvis
Døme
- det blir truleg streik;
- ho kjem truleg i morgon