Nynorskordboka
toleranse
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein toleranse | toleransen | toleransar | toleransane |
Uttale
òg -anˊgseOpphav
gjennom fransk; frå latinTyding og bruk
- i medisin: toleevne
Døme
- ha høg, låg toleranse for noko
- det å bere over med meiningane eller åtferda til andre;
Døme
- vise toleranse i livssynsspørsmål
- tillate avvik frå ei norm
Døme
- gjenga har ein toleranse på ¹⁄₁₀₀₀ mm