Nynorskordboka
tet
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tet | teten | tetar | tetane |
Opphav
fransk tête ‘hovud, spiss’Tyding og bruk
(posisjon i) fremste del av formasjon, flokk, gruppe, opptog og liknande
Døme
- det er jamt i teten – ingen leier klart
Faste uttrykk
- gå i tetenta leiinga
- partiet går i teten for ein ny ideologi
- liggje i tetenvere først;
leie- ein moderne stat som ligg i teten på mange område