Nynorskordboka
sysken, søsken
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit søsken | søskenet | søsken | søskena |
eit sysken | syskenet | sysken | syskena |
Opphav
norrønt systkin(i) eigenleg ‘syster og bror’Tyding og bruk
(eit av fleire) barn som har same foreldra
Døme
- heime var vi tre sysken