Nynorskordboka
syntese
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein syntese | syntesen | syntesar | syntesane |
Opphav
frå gresk; av syn- og teseTyding og bruk
- i kjemi: framstilling av meir kompliserte stoff ut frå grunnstoff (1) eller enklare sambindingar