Nynorskordboka
stanse 1
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei stanse | stansa | stanser | stansene |
Opphav
frå tyskTyding og bruk
verktøy (1) til å forme eller presse ut ting av plateforma emne, særleg av metallplater;