Nynorskordboka
smerte 2
smerta
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å smertaå smerte | smertar | smerta | har smerta | smert!smerta!smerte! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| smerta + substantiv | smerta + substantiv | den/det smerta + substantiv | smerta + substantiv | smertande |
Tyding og bruk
gjere vondt;
Døme
- det smerta i ryggen;
- det smertar meg å seie det