Artikkelside

Nynorskordboka

verb

Bøyningstabell for dette verbet
infinitiv	presens	preteritum	presens perfektum	imperativ
å slitaå slite	slit	sleit	har slite	slit!

Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipp				presens partisipp
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal	presens partisipp
sliten + substantiv	slite + substantiv	den/det slitne + substantiv	slitne + substantiv	slitande

norrønt slíta

rive i stykke;
dra eller tøye noko så det går sund
Døme
- båten sleit fortøyingane;
- hunden har slite seg frå bandet;
- ho har ikkje saks, så ho slit av tråden
rykkje (1, 1), rive (3, 5)
Døme
- hunden slit i bandet;
- vinden reiv og sleit i huset
nytte (mykje og lenge) så bruken set tydelege merke;
skjemme eller tære med mykje bruk;
jamfør sliten (2)
Døme
- ho har slite ut fleire eksemplar av boka;
- målinga på huset var sliten av;
- golvet er slite ned;
- eg får slite på den same frakken eit år til;
- all uroa slit på nervane
arbeide hardt;
anstrengje seg;
streve (1);
jamfør sliten (1)
Døme
- vi sleit oss opp den bratte bakken;
- han har slite og arbeidd heile livet

slite benken
vere reserve;
sitje på innbytarbenken
spelaren har slite benken heile sesongen
slite med
plagast med (til dømes med ein skade eller sjukdom)
eg sleit med kneskaden heile hausten
slite seg ut
gå tom for krefter eller miste helsa av hardt arbeid (over lang tid)
far min sleit seg ut på gardsarbeid
slite skulebenken
gå på skulen