Nynorskordboka
skuldig, skyldig 2
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| skuldig | skuldig | skuldige | skuldige |
| skyldig | skyldig | skyldige | skyldige |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| skuldigare | skuldigast | skuldigaste |
| skyldigare | skyldigast | skyldigaste |
Opphav
norrønt skyldugrTyding og bruk
- som er skuld i skade, unnlating eller liknande;som har gjort noko gale
Døme
- gjere seg skuldig i ein feil;
- vere skuldig i eit brotsverk
- brukt som substantiv:
- dømme den skuldige
- som skuldar pengar
Døme
- vere skuldig 1000 kr;
- betale det ein er skuldig
- som er pliktig til
Døme
- vere nokon stor takk skuldig
Faste uttrykk
- bli svar skuldigikkje kunne gje skikkeleg svar
- vere skuldig til straffha gjort noko som kvalifiserer til straff