Artikkelside

Nynorskordboka

singularis, singular

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein singular	singularen	singularar	singularane
ein singularis	singularisen	singularisar	singularisane

Opphav

av latin singulus ‘einaste, einskild’

Tyding og bruk

i grammatikk: form av eit ord eller ein frase som viser at det er tale om éin;

forkorta sg. eller sing.;

motsett pluralis