Nynorskordboka
saktmodig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| saktmodig | saktmodig | saktmodige | saktmodige |
Opphav
gjennom dansk; frå lågtyskTyding og bruk
fredeleg, stillferdig
Døme
- han er ein saktmodig mann;
- ho er saktmodig og snill
- brukt som adverb:
- nokre kyr rautar saktmodig