Nynorskordboka
rundgang
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein rundgang | rundgangen | rundgangar | rundgangane |
Tyding og bruk
rørsle frå éin stad til ein annan eller frå den eine til den andre;
Døme
- saka gjekk på rundgang i kontora