Nynorskordboka
runde 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein runde | runden | rundar | rundane |
Opphav
gjennom tysk, frå fransk; jamfør rundTyding og bruk
- rørsle i ring;ferd som endar attende ved utgangspunktet;rundgang, rundtur
Døme
- løpe ein runde i skogen;
- ta ein runde i i lysløypa;
- ha igjen tre rundar på 5000-meteren;
- vaktmannen gjekk runden
- kvar av fleire omgangar i eit forløp
Døme
- eg spanderer ein runde øl;
- ein boksekamp over ti rundar;
- spele andre runde i cupen;
- tinginga går inn i siste runden