Nynorskordboka
rulle 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei rulle | rulla | ruller | rullene |
Opphav
gjennom lågtysk; frå latin rotula ‘lite hjul’Tyding og bruk
- sylinderforma reiskap som kan rotere;jamfør rull (1)
Døme
- skiløypene er køyrde opp med rulle
- reiskap med valsar til å glatte tøy med
- liste over vernepliktige
Døme
- stå i rullene
Faste uttrykk
- full rullefull fres, full fart
- fredag blir det full rulle frå morgon til kveld