Artikkelside

Nynorskordboka

rivne 1

substantiv hokjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ei rivnerivnarivnerrivnene

Opphav

av rivne (2

Tyding og bruk

  1. rivna, avlang opning;
    rift, flengje
    Døme
    • ei rivne i skjorta
  2. smal sprekk i overflate;
    sprunge, klov
    Døme
    • ei rivne i fjellet