Nynorskordboka
rispe 3
rispa
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å rispaå rispe | rispar | rispa | har rispa | risp!rispa!rispe! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| rispa + substantiv | rispa + substantiv | den/det rispa + substantiv | rispa + substantiv | rispande |
Opphav
norrønt rispaTyding og bruk
- lage risp (2) eller rift;
Døme
- rispe i bordplata med ein kniv
Døme
- rispe lauv