Nynorskordboka
reisefølgje, reisefylgje, reisefølge
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit reisefølge | reisefølget | reisefølge | reisefølga |
| eit reisefølgje | reisefølgjet | reisefølgje | reisefølgja |
| eit reisefylgje | reisefylgjet | reisefylgje | reisefylgja |
Tyding og bruk
- person eller personar som ein reiser saman med;
Døme
- ein kamerat var reisefølgje
- flokk som reiser saman;
Døme
- eit stort reisefølgje