Nynorskordboka
reieleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| reieleg | reieleg | reielege | reielege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| reielegare | reielegast | reielegaste |
Opphav
jamfør norrønt reiðuligrTyding og bruk
heiderleg, ærleg, rettskaffen
Døme
- ein reieleg mann;
- gjere noko på reieleg vis