Nynorskordboka
realitet
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein realitet | realiteten | realitetar | realitetane |
Opphav
frå latin; av real (3Tyding og bruk
kjensgjerning, røyndom
Døme
- halde seg til realitetane;
- ikkje fri fantasi, men realitetar;
- ideen kan bli til ein realitet;
- ein realitet som vi må leve med
Faste uttrykk
- i realiteteni røynda;
eigenleg- dette inneber i realiteten ei endring