Nynorskordboka
påskot, påskott
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit påskot | påskotet | påskot | påskota |
| eit påskott | påskottet | påskott | påskotta |
Tyding og bruk
verkeleg eller oppdikta grunn;
orsaking
Døme
- han hadde alltid eit påskot for å sleppe