Nynorskordboka
personlegdom
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein personlegdom | personlegdomen | personlegdomar | personlegdomane |
personlegdommen | personlegdommar | personlegdommane |
Tyding og bruk
- summen av (verdifulle) eigenskapar som særmerkjer ein person;særmerkt menneske
Døme
- ein stor personlegdom
- einskildmenneske som heilskap, sett frå psykologisk synsstad;
Døme
- ein kløyvd personlegdom