Nynorskordboka
nederlag
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit nederlag | nederlaget | nederlag | nederlaga |
Opphav
frå tysk , av niederlegen ‘leggje ned’Tyding og bruk
- det å tape eller bli slått
Døme
- hæren leid nederlag
- i overført tyding: det å mislykkast
Døme
- det var eit nederlag for henne at ho ikkje vart forfremma;
- skuletida var fylt av vonbrot og nederlag