Nynorskordboka
mylne
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei mylne | mylna | mylner | mylnene |
Opphav
norrønt mylna, frå seinlatin molina, av latin mola ‘møllestein’; samanheng med maleTyding og bruk
- som etterledd i ord som
- papirmylne
- slags brettspel;
Faste uttrykk
- få vatn på mylnafå stadfesta meininga si og derfor kunne hevde ho enda ivrigare enn før;
bli ivrig