Artikkelside

Nynorskordboka

mykje 2, myke

mykja, myka

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å mykaå mykemykermyktehar myktmyk!
å mykjaå mykjemykjer
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
mykt + substantivmykt + substantivden/det mykte + substantivmykte + substantivmykande
mykjande

Opphav

norrønt mýkja; av mjuk

Tyding og bruk

  1. gjere mjuk eller mjukare;
    Døme
    • mykje seg opp
  2. Døme
    • mykje opp nokon