Nynorskordboka
mista, mistake
mistaka
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å mista | mistar | mistok | har mistatt | mista! |
| mistek | har misteke | |||
| å mistakaå mistake | mistak! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| mistatt + substantiv | mistatt + substantiv | den/det mistatte + substantiv | mistatte + substantiv | mistakande |
| misteken + substantiv | misteke + substantiv | den/det mistekne + substantiv | mistekne + substantiv | |
Opphav
norrønt mistaka; jamfør mis-Tyding og bruk
oppfatte feil;
mistolke
Døme
- han har misteke henne for ei anna
Faste uttrykk
- mista segta feil
- dei mistok seg skamleg