Nynorskordboka
bankett 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein bankett | banketten | bankettar | bankettane |
Uttale
bangketˊtOpphav
av fransk banquet; eller italiensk banchetto ‘liten benk’Tyding og bruk
fornemt, særleg eit offisielt, festmåltid;
Døme
- halde ein bankett for å feire;
- vere med på banketten