Nynorskordboka
banebrytar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein banebrytar | banebrytaren | banebrytarar | banebrytarane |
Opphav
frå tyskTyding og bruk
person som gjer banebrytande arbeid;
Døme
- ein banebrytar for opplysningstenking