Nynorskordboka
kopula
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kopula | kopulaet | kopula | kopulaa |
Opphav
frå latin ‘band’Tyding og bruk
i grammatikk: verbalform som bind saman subjekt (2) og predikativ (1