Artikkelside

Nynorskordboka

koll 1

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein koll	kollen	kollar	kollane

Opphav

norrønt kollr

Tyding og bruk

hovud (1), hårtopp
knaus, haug, bakke- eller fjelltopp;
kolle (3
brukt som etterledd i namn på planter som har ein tett topp av blomstrar
- - blåkoll
  - fjørekoll
  - jonsokkoll

Faste uttrykk

i koll
på hovudet, over ende
dette i koll