Nynorskordboka
knurve
knurva
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å knurvaå knurve | knurvar | knurva | har knurva | knurv!knurva!knurve! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| knurva + substantiv | knurva + substantiv | den/det knurva + substantiv | knurva + substantiv | knurvande |
Opphav
av knurvTyding og bruk
klemme saman, skrukke, krølle
Døme
- knurve i hop eit papir;
- knurve kleda