Nynorskordboka
avtalebrot, avtalebrott
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit avtalebrot | avtalebrotet | avtalebrot | avtalebrota |
| eit avtalebrott | avtalebrottet | avtalebrott | avtalebrotta |
Tyding og bruk
brot (3) på ei avtale (1, 1)
Døme
- forseinkinga blir sett på som eit avtalebrot;
- avtalebrotet kan hamne i retten