Nynorskordboka
kjennemerke
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kjennemerke | kjennemerket | kjennemerke | kjennemerka |
Tyding og bruk
karakteristisk drag som ein kan kjenne att noko på;
kjenneteikn, særmerke