Nynorskordboka
kapabel
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| kapabel | kapabelt | kapable | kapable |
Opphav
gjennom fransk; frå latin capere ‘ta, romme’Tyding og bruk
i stand til
Døme
- vere kapabel til å konkurrere
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| kapabel | kapabelt | kapable | kapable |