Nynorskordboka
ivrig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| ivrig | ivrig | ivrige | ivrige |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| ivrigare | ivrigast | ivrigaste |
Tyding og bruk
ihuga, fylt av iver
Døme
- han var ivrig etter å kome av garde