Nynorskordboka
hår
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit hår | håret | hår | håra |
Opphav
norrønt hárTyding og bruk
- trådforma utvokster eller hudvedheng hos fleircella dyregrupper;særleg brukt om tynt strå av forhorna overhudsceller hos menneske og andre pattedyr
Døme
- han hadde ikkje mange håra att på hovudet
- samla hårvekst, særleg på hovudet
Døme
- ha raudt, tjukt hår;
- få grått hår;
- vaske og føne håret;
- setje opp håret i ein topp
- i botanikk: trådliknande utvokster frå cellene i overhuda på planter
Faste uttrykk
- eit hår i suppanoko som er ubehageleg eller passar dårleg
- gje nokon grå hårvere årsak til at nokon opplever sorg eller irritasjon
- henge i eit hårså vidt kunne bergast;
henge i ein tynn tråd - ikkje eit hår betreikkje det spor betre
- ikkje krumme eit hår på hovudet til nokonikkje skade nokon fysisk i det heile
- ikkje skode hunden på håraikkje døme nokon etter det ytre
- lyfte seg sjølv etter håretsetje seg sjølv i ein betre situasjon ved hjelp av eigne krefter
- med hud og hårfullstendig
- ulven slukte byttet med hud og hår;
- han slukte historia med hud og hår
- med hår på brystetmandig;
sterk og barsk- laget treng ein spelar med hår på brystet
- på hengande håretberre så vidt;
med naud og neppe - på håretså vidt
- det var på håret at vi rakk ferja
- slå ut håret(etter engelsk let one’s hair down) slå seg laus og more seg
- stryke med håraføye eller smiske med
- det er best å stryke han med håra