Nynorskordboka
affekt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein affekt | affekten | affektar | affektane |
Uttale
afekˊtOpphav
av latin affectus ‘sinnstilstand’; jamfør affisereTyding og bruk
sterk sinnsrørsle
Døme
- kome i affekt