Nynorskordboka
grein 2
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei grein | greina | greiner | greinene |
Opphav
norrønt grein; samanheng med grineTyding og bruk
- del av eit tre som veks ut frå stamma;grov kvist
Døme
- bjørka har svære greiner
- noko som liknar på ei grein (2, 1);noko som greinar seg ut
Døme
- greinene på hornet;
- ei grein av elva
- ei av fleire nedstigande linjer i ei slekt;jamfør slektsgrein
Døme
- den greina som bur i grannebygda
- undergruppe eller område innanfor vitskap, sport, språk eller liknande
Døme
- ei grein av kunsten
- som etterledd i ord som
- idrettsgrein
- våpengrein
Faste uttrykk
- på den grøne greinai ein god økonomisk situasjon
- sage av den greina ein sit påsjølv valde at det går gale med ein