Nynorskordboka
førstning, fyrstning
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei førstning | førstninga | førstningar | førstningane |
| ei fyrstning | fyrstninga | fyrstningar | fyrstningane |
Tyding og bruk
første tid (av ein lengre periode);
Døme
- i førstninga av mai;
- i førstninga verka det uvant