Nynorskordboka
fullføre
fullføra
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å fullføraå fullføre | fullfører | fullførte | har fullført | fullfør! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
fullført + substantiv | fullført + substantiv | den/det fullførte + substantiv | fullførte + substantiv | fullførande |
Opphav
frå tyskTyding og bruk
- føre til endes, gjere ferdig, avslutte
- fullføre arbeidet, boka, løpet, studiet, resonnementet
- setje i verk, utføre
- fullføre planen, straffa, dommen