Nynorskordboka
fortumla
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| fortumla | fortumla | fortumla | fortumla |
Opphav
jamfør tummel; av forelda fortumle, opphavleg ‘gjere ør av tummel’Tyding og bruk
Døme
- bli fortumla av fallet
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| fortumla | fortumla | fortumla | fortumla |